Negen maanden had ik me

verdiept in waterwegen:

het splitsen van de Rode Zee, gezang van Sirenen

in nevelen de Vrouwe van het Meer. De mythen

sterk verslavend en in genen aangelegd.

Buiten het vruchtwater – een melkfles vol –

en wat bloed, kwam er weinig vocht te pas

aan mijn uitdrijving. Wel was het warm en smal

waardoor ik het als heldendaad in boeken zet:

voorbij de hellehond ben ik herboren.