In januari 2018 was ik was ik een maand in IJsland, als writer in residence. Ik schreef een kort reisverhaal over mijn verblijf daar.
Mijn gedicht Binnenvaart is gegoten in een bronzen plaquette en op 19 december 2020 virtueel onthuld. De plaquette staat op een plek waar maritieme historie is geschreven, aan de dijk in Alblasserdam.
In de bloemlezing ´In donzen dromen´ staan de 100 beste gedichten van de Nederlandse en Vlaamse inzenders voor De Gedichtenwedstrijd 2020 (Prijs de Poëzie). Van mij staan in die bundel de gedichten Broedplaats en Hoe te leven. Het tweede gedicht lees en hoor je hieronder. hoe te leven ik houd mij …
Mijn gedicht Ochtendgymnastiek staat op een ontbijtbord van PLINT. Ik gebruik het graag in cursussen én op de keukentafel.
‘In Mand vol melk laat Monica Boschman zien dat moederschap de ultieme belichaming is – iets wat niet ophoudt als een kind er niet meer is.’
Van oude doeken maakte ik een tafelkleed met een haiku. De kern: leven geeft vlekken, daar kunnen we niet omheen.
De jonge uil speelt in mijn nieuwsbrief een bijrol. Toch vertegenwoordigt hij een grote waarde en mag hij hier als boegbeeld dienen. Ik schreef erbij: ´Steeds opnieuw bekijk ik de foto, ik weet dat er nog informatie in verborgen ligt. Ik denk aan woorden in mijn gedicht Peilloos, gepubliceerd in de bundel Zeerslag: ‘Het is …
Schrijven begint met kijken. In deze nieuwsbrief een oproep om door je oogharen te kijken. Daarnaast de aankondiging van nieuwe schrijfdagen.
Mitzi Gras maakte een prachtig boek: Stille raad van het seizoen. Een oproep om mee te bewegen met de seizoenen. Een combinatie van informatie, inspiratie, natuurfoto’s én poëzie. Ik had de eer Mitzi bij het maken van haar boek te begeleiden en als eindredacteur mee te werken. Het was meer een zacht masseren, haar boodschap …