In dit stromenland leg jij bruggen

tussen oevers die nog niet bestaan, je brengt

vissen van schemer naar dag

jij hebt kieuwen voor hen meegebracht.

Het water wijkt, jij kijkt

niet op, ademnood vraagt ogenblikken.

Je peilt hun diepte, helpt de lieven

die nog kunnen op de kant.

In nachten ga jij onder in jouw onbeschreven

zee vol zeerslag, teer en zand.